Bir gezgincinin tanrıdan notları,dağa,suya,havaya yazılmış ruh harfleri
içeren bir iç erenliği.Dayatılmış olan şekilleri,sadece parçalarla bulup,
bir bütün olarak görme yetisi.Bunlar,açıklamanın egolu hazzı.Yoksa
anlatma dileğinin belirsiz koşulları süreklilik niyetinde.
"Sen bana sor ki,bencil ermiş olayım".
Tek tanığım olan rüyalar,ileri adımları görmeme sebep olsa bile,
burada ileri ya da gerinin önemli olmadığı,sadece aynı düzlükte
titreşen,madde genlerinin içerdiği anlam yüklü yaşam sevinçlerinin
ortaya çıkışı ya da üzücü oluşu.
Yeniden doğuyorsam eğer,anlayana kadar,yine mi hayvana dönüşeceğim?
Bir iki başarı gösteripte insan mı olduk şimdi?Öğretmenin sınıfta anlattığı
dersi anlamak yerine,daha sonra anlamak için çalışmamdaki etüt gibisin tanrı...
Sen yoksan,senden yola çıkmışım ezbere yaşamın yollarına.
Sanki çizgi var içimde de,bir adım daha atıp o çizgiyi geçersem,bencil ermiş
gibi,sana selam vermeye koşacakmışım gibiyim.Farkında mıyım sence?
Bencil ermiş;herkesi kendi yüreğine hapseden etkileyici ışık.Sırrı saklayıpta,
beni deli saçması gibi peşinden sürükleyen şey.Gittiği yerden bana bakıpta,
"aptal"dediğini duymak isterdim de,pek ilgi alanına girmiyorum sanırım....
Tanrım ! Sadece "salın" deme bana !
Yönlü yönsüz neden nedensin? Ne için neden oldun ki? İnsanların egoları senin
hoşuna gidiyor bence.Hiçbirini ayırtetmeksizin değil mi?
Dayatmalardan biri olan şeytanımla şuanda salınıyorum işte.
Tanrım,sana yine de bir sır vereyim mi?Bencil Ermişin Olma Niyetinde Değilim.
Benim Niyetim Senin Pozitifliğin...Yine Senden Bana Gelen...!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder