YAŞANILAN

 

                                                                                                 
İzini sürmesen de,bozulur sıradanlık,kendi kendine.
İster aklından oku geçeni,ister kendini belli etsin gölgeler...

Yaşarken,

Rıhtımı görmeye çalışırsın sadece,dalga boyu hesapsız....

Meğer işçiymişim ben,yaşamın nefesinde...

Adım adım değişim,adım adım mesafe,ama ara değil.

Mesafe,

Olgunluğun çocuk keşfiymiş,gidilen ötekilere...

Nezdinde gülüşsün gölgeler,takılı kalmasın yarınlara.

Uğraşmasa öteki,benliğinde allak bullak...

Adı sonsuzlukmuş,sonuç yok,yaşıyorsun

Giderayak...